Λίμνη Τριχωνίδα

Στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί πάνω από 200 είδη πτηνών , από τα οποία , τα 50 από αυτά ανήκουν στα απειλούμενα υπό εξαφάνιση και προστατεύονται αυστηρά από την κοινοτική νομοθεσία. Μερικά απο τα είδη πτηνών της λίμνης παρουσιάζονται παρακάτω:

	Ο Κορμοράνος (Phalacrocorax carbo) έχει μήκος 90 εκ. και πράσινα μάτια. Τα ενήλικα άτομα έχουν μαύρο χρώμα, ενώ τα ανήλικα, έχουν καφετί χρώμα. Πετούν σε απόλυτα συμμετρικούς σχηματισμούς, είτε σε ευθεία γραμμή, είτε σε σχήμα V. Γεννά 3-4 αβγά που κλωσούν και οι δύο γονείς και οι νεοσσοί πετούν ύστερα από 42-60 μέρες
	Ο Κρυπτοτσικνιάς (Ardeola ralloides) είναι ένας μικρόσωμος ερωδιός με μήκος 44- 47 εκατοστά . Εχει χρώμα ξανθοκάστανο, αλλά όταν πετά φαίνεται λευκός. Την περίοδο της αναπαραγωγής, το χρώμα του γίνεται πιο ζωηρό και έντονο. Φωλιάζει σε θάμνους και δέντρα, γεννά 4-5 αβγά από τον Μάιο, μέχρι τον Ιούλιο και επωάζει τα αβγά 22-24 ημέρες. Οι νεοσσοί πετούν ύστερα από 40 ημέρες
	Ο Λευκοτσικνιάς (Egretta Garzetta) είναι ένας από τους γνωστότερους ερωδιούς. Την περίοδο αναπαραγωγής, φορά ένα εντυπωσιακό στολίδι, ένα μακρύ και λεπτό λοφίο. Είναι πολύ μεθοδικός, όταν κυνηγά. Φωλιάζει σε δέντρα και γεννά 3-5 αβγά που κλωσάνε και οι δύο γονείς επί 21 ημέρες. 0 νεοσσός πετά ύστερα από 40-45 μέρες
	Ο Μπούφος (Bubo bubo) είναι ένα εντυπωσιακό πουλί, το μεγαλύτερο νυχτόβιο αρπακτικό της Ευρώπης και από τα πλέον ισχυρά. Εχει μήκος 65- 70 εκ. και άνοιγμα φτερούγας 170 εκ. και τρέφεται με τα πάντα. Γεννά την άνοιξη 2-3 λευκά αβγά και τα κλωσά 34-36 μέρες. Οι νεοσσοί πετούν μετά από 50-60 μέρες
	Ο Νυχτοκόρακας(nycticorax nycticorax) δεν έχει καμία σχέση τους "κόρακες". Είναι ένας από τους όμορφους ερωδιούς με φίνους χρωματισμούς. 0 ενήλικας έχει ένα λοφίο και ξεχωρίζει μ' αυτό από τα ανήλικα άτομα. Φτιάχνει τη φωλιά του σε κλαδιά ιτιάς, γεννά 3-5 αυγά που επωάζει 21 μέρες και ο νεοσσός πετά ύστερα από 40-50 μέρες
	Το Ορνιο (Gyps fulvus) είναι ένας μεγάλος γύπας, μήκους 95- 105 εκατοστών . Και άνοιγμα φτερούγας σχεδόν 3 μέτρα . Τρέφεται με ψοφίμια και φωλιάζει σε φαράγγια και τρύπες βράχων. Γεννά ένα μόνον αβγό τον Ιανουάριο ή Φεβρουάριο και το κλωσούν και οι δύο γονείς επί 52 μέρες. 0 νεοσσός πετά ύστερα από τουλάχιστον 3 μήνες και ενηλικιώνεται ύστερα από 4 με 5 χρόνια
	Ο Πορφυροτσικνιάς (Ardea purpurea) είναι, ίσως, ο πιο εντυπωσιακός από τους Ερωδιούς, για το χρώμα του που τον βοηθά να περνά απαρατήρητος στους καλαμιώνες. Ο αριθμός τους φθίνει κυρίως από την καταστροφή των καλαμώνων, όπου στήνει τη φωλιά του. Εχει μήκος 79 εκατοστά . Γεννά 4-5 ανοιχτόχρωμα γαλάζια αβγά που κλωσούν και οι δύο γονείς επί 26 μέρες
	Το Σκουφοβουτηχτάρι (Podiceps cristatus) ανήκει στην τάξη των πυγαδόμορφων με μήκος 48 εκ. Το καλοκαίρι το φτέρωμά του γίνεται πιο καφετί. Πετά χαμηλά πάνω από το νερό και τρώει ψάρια που πιάνει κάνοντας μεγάλα μακροβούτια. Φωλιάζει μέσα στο νερό ανάμεσα σε υδρόβια φυτά. Γεννά δύο φορές τον χρόνο από 3-4 αβγά που κλωσούν και οι δύο γονείς. Οι νεοσσοί πετούν ύστερα από 71 -79 μέρες
	Ο Σταχτοτσικνιάς (Ardea cinerea) είναι ο πλέον διαδεδομένος ερωδιός στην Ευρώπη και ο μεγαλύτερος με μήκος 91 εκ. Στήνει τη φωλιά σε δέντρα, γεννά από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο 4-5 αβγά που κλωσούν και οι δύο γονείς για 25 μέρες. Οι νεοσσοί πετούν ύστερα από 50 μέρες
	Η Φαλαρίδα (Fulica atra), από τα συγγενή είδη της Νερόκοτας, είναι από τα πουλιά που δυστυχώς τα κυνηγούν γιατί το κρέας της τρώγεται. Ονομάζεται και Μπάλιζα, είναι μαύρη με άσπρο κοντό ράμφος και κόκκινα μάτια. Όταν επιθυμεί να πετάξει την βλέπουμε να τρέχει πάνω στην επιφάνεια του νερού μέχρι να αποκτήσει την απαιτούμενη ταχύτητα για να απογειωθεί. Όταν κολυμπάει, βουτάει κάτω από την επιφάνεια του νερού, είτε για να κρυφτεί, είτε για να βρει την τροφή της)
	Ο Φιδαετός (Circaetus gallicus) τρέφεται με φίδια. Προτιμά τα μη δηλητηριώδη για ασφάλεια, αν και τα πόδια του προστατεύονται με πολύ σκληρά λέπια. Εχει μήκος 63- 65 εκ. Με κοντό ράμφος, σε αντίθεση με τα άλλα αρπακτικά. Φωλιάζει σε ψηλά δέντρα, γεννά ένα μόνο αβγό που επωάζει 45 με 47 μέρες. Ο νεοσσός πετά ύστερα από 70-75 μέρες

Επίσης στην Τριχωνίδα βρίσκει καταφύγιο και η βίδρα,που είναι σπάνια στη χώρα μας. Μεγάλη αξία έχει και η ιχθυοπανίδα της λίμνης.Υπάρχουν ενδημικά είδη και σπάνια ψάρια του γλυκού νερού, π.χ.:
Η γουρνάρα, Η τσερούκλα, Το στρωσίδι, Η τριχωνοβελονίτσα, Το γλανίδι, Ο ναναγοβιός, Το κυπρίνι ή γριβάδι, Το χέλι, Η μπούκλα, Η μπριάνα, Η λιάρα, Η νιάσκα ή τσίμα

Οι ποσότητες ψαριών που αλειεύονται κάθε χρόνο υπερβαίνουν κατά μέσω όρο τους 350 τόνους ετησίως. Υπάρχουν επίσης φύκια διάφορων ειδών και φυτοπλαγκτόν.90 είδη φυτοπλαγκτόν από τα οποία και μερικά που είναι μοναδικά στον κόσμο.